تا به حال  قسمتی از صدقه هایی که میخواستم داخل صندوق صدقات بیاندازم را به خرید کتاب و سی دی های سخنرانی و انتشار آن میان دوست و آشنا یا به صورت چرخشی اخصاص می دادم . خوب باید صدقه دهیم . اما صدقه در راه فرهنگ ! البته ادعا ندارم و خودم از همه از لحاظ فرهنگی فقیر تر هستم . اما باید کتابها ، مقالات و سخنرانی های مختلف را منتشر کنیم. مثلا کیهان بخریم ! بخوانیم و به دیگران بدهیم تا بخوانند تا فقر فرهنگی در جامعه کاهش پیدا کند . به قول رئیس یکی از حوزه های علمیه تهران ، قسمتی از صدقه های خود را به خرید روزنامه کیهان اختصاص دهید ! 

همه اینها به کنار . دوست و آشنا فقرفرهنگی ندارند . ممکن است از نظر اطلاعات جامع نباشند اما فقیر نیستند.من تا امروز فکر می کردم فقیر از لحاظ فرهنگی کسی است که از نظر برخورداری از فرهنگ اصیل اسلامی کمبود داشته باشد و این فقیر اتفاقا نمی داند که فقیر است ...
جوانی که بد حجاب است . یا جوانی که نماز نمی خواند . از نظر من فقیر است . جوانی که به جلبک های سبز می اندیشد ! جوانی که نمی داند امام خمینی (ره) کیست . این یک فقیر است .  و البته نمی داند فقیر است . یا حداقل لذت غنی بودن را نمی داند . یا اینکه نمی داند چه طور امرار معاش کند(معاش فرهنگی ، کسب روزی فرهنگی حلال) 

اما امروز با نوع جدیدی از فقر فرهنگی آشنا شدم . فقیرانی که می دانند فقر هستند و برای رسیدن به ثروت (فرهنگی) تلاش می کنند اما دستشان کوتاه است ...

اینجا چنیوت پاکستان است . جامعه بعثت رجوعه سادات این منطقه روز 22 بهمن جشنی را ترتیب داده و سه نمایش داستانی در رابطه با مبارزات قبل ، حین و بعد از انقلاب(جنگ تحمیلی) را برگزار کرده است . تصاویر اینترنتی مربوط به امام (ره) را قاب کرده و به دیوار زده و پیروزی انقلاب اسلامی ایران را جشن گرفته اند .
اینها فقر فرهنگی دارند . از نظر فرهنگی فقیر هستند اما به دنبال روزی حلال می دوند ...
اینها از راه دور و در وسط سلطه وهابیت در مورد انقلاب اسلامی تاتر برگزار می کنند و نشان می دهند استکبار می خواهد ظهور مهدی (عج) را تکذیب کند اما انقلاب اسلامی ایران نوید بخش ظهور خواهد بود .

اما یک سوال . این مستضعفین را چه کسانی استضعاف کرده اند ؟ چه کسانی می توانند به اینها کمک کنند و نکردند؟ ایا ما در برابر این فقرا مسئولیتی نداریم ؟