یادم میاد دوران کودکی ام تلویزیون سرشار از فیلم های سینمایی مربوط به درگیری های قبل از انقلاب مانند زندگی شهید اندرزگو و ... و فیلمهای دفاع مقدس بسیار زیبا و به اصطلاح اکشن بود . راستش رو بخواهید تمام شاکله ی ذهنی من در مورد انقلاب و جنگ توسط همون تصاویر و فیلمها به وجود اومد . خوب الان بزرگترها میگن که واقعا چه دوران خفقانی در قبل از انقلاب بود و ساواک و حرکت های ظالمانه ی پهلوی چه طور زجر آور بود و من همه ی این مسائل رو در دوران کودکی و نوجوانی در تلویزیون در فیلمهای سینمایی دیدم و کاملا اون جو قبل از انقلاب رو در صورتی که اون موقع به دنیا نیومده بودم حس می کنم ، اما ...
اما ناراحتم برای کودکان و نوجوانان امروز اونها انگار هیچ چیزی از اون موقع نمی دونن اگر فیلمی در مورد قبل از انقلاب پخش میشه یکسری ببخشید مزخرف به کودکان ما یاد میده ، هیچ کس یادش نرفته اون سریال فرار بزرگ که در مورد وقایع قبل از انقلاب همین چند سال پیش پخش شد و تیکه ی معروف اون خانم رو که می گفت : "داری منو ! "
نوجوان امروز از دلهره های مبارزات قبل از انقلاب و تعقیب و گریز های ساواک با مردم چی میدونه ؟ نوجوان امروز از جنگ و دلهره و توکل و حمله و استقامت چی میدونه ؟ تلویزیون که تعطیل کرده و رفته و سینما هم کاش تعطیل می کرد و فیلم هایی امثال "به نام پدر" رو نمیساخت و جنگ رو به شیوه ی جدید زیر سوال نمی برد ...
خوب به من جوان حق بدید که وقتی فیلمی مانند اخراجی ها رو میبینم ذوق زده بشم و دست چند تا کودک و نوجوان دور و برم رو بگیرم و ببرمشون سینما . من اصلا ناراحت نیستم که اخراجی های یک و دو خیلی راحت قبح یکسری جوک ها و مسخره بازی ها رو میشکنن ، احساس میکتم اخراجی ها از سر ناچاری متوسل به این نوع طنز شده ، اخراجیها میخواد سریع کمبود گذشته و دور شدن مردم در زمان کارگزاران و اصلاحات از سینمای دفاع مقدس رو جبران کنه ، میخواد حداکثر مردمی که از این مسئله دور شدند رو جذب کنه و طنز بهترین گزینه ی ده نمکی است . البته اخراجیهای 2 از طنز خیلی بهتر استفاده کرده بود و به مسائل توهین زیادی نشده بود .
امروز اخراجیها تنها در وسط میدان ایستاده اند و شعارهای جنگ رو صدا میزنند و ما و مردمی که از سینمای دفاع مقدس اخراج شدیم رو دوباره به یاد اون روزها میندازن ، من به اخراجی ها حق میدم رکورد فروش برو بشکنه من به اخراجیها 2 حق میدم رکورد فروش 6 میلیاردی رو بزنه ، من تشنه ی فیلمهای سینمایی دوران کودکی ام هستم .
اخراجیها نیازهای منو جواب میده ، من یک جوان هستم و قطعا افکت های تصویری اخراجیها مانند هواپیماهایی که در اخراجیها یک و دو نشان داده شدند و افکت های رایانه ای به روزی که اخراجیها به کار برد من جوان رو از این فیلم حرفه ای راضی میکنه . به مردم حق میدم بیش تر از اینها به پای این فیلم پول بریزند چون یاد عشقشون و اعتقادشون افتادند .
مطالبی رو آماده کرده بودم در مورد نقد این فیلم که فکر میکنم حرفهام رو بیان کردم و دیگه نیازی به اینجور نقد ها نیست . میخواستم در مورد این مسائل چند خطی بنویسم . در مورد :
1- اخراجیهای دو و موفقیت در ادامه دادن داستان اخراجیهای یک
2- گریه و شادی مردم در حین دیدن فیلم ، متنی در حاشیه
3- عدم نیاز به محرک های قبلی مانند آهنگ آخر فیلم و استفاده ی صحیح از ترانه ی معروف "ای ایران"
4- نوآوری های اخراجی های یک در دو تکرار شد ولی این نوآوری ها خسته کننده نبود .
فکر میکنم همون مطالبی که در ابتدا عرض کردم کافی باشه و در مورد مواردی ذکر شده توضیحی ندم . فقط یک مورد اینکه آیا 6 میلیارد فروش اخراجیها برای کارگردانان کافی نیست که از چیزهایی مانند عدم استقبال نترسند و به صحنه بیان اخراجیهای جدید رو بسازن البته بدون اینگونه طنزهای زیاد ، بیان تو صحنه و فیلمهای سینمایی درست و عاطفی و اکشن و ... بسازن و از جلوه های رایانه ای به زیبایی و به روز استفاده کنند و... از چی میترسن از دست سینمای امروز خسته شدم هیچی نداره ، فیلمهای به درد نخور عشق و عاشقی که فقط سرگرم کنند هستند . بلند شید و به این کارگردانای ناز نازی یاد بدید هنر سینما چه ها میکنه شش میلیارد چیه ؟ دلها رو به هم میریزه و غوغا کنه ...
کلمات کلیدی: برداشت