در مورد دیدار و تجدید پیمان سربازان یکی از جبهه های جنگ فرهنگی ،  از مناطق جنگی دفاع مقدس و سربازان وشهیدان آن جبهه

اولین سفر به جنوب

سلام . همراه شدن بهار طبیعت با بهار امامت و رحمت (ربیع الاول) بر شما مبارک . انشالله بهار دلهامون بهار ظهور رو به ارمغان بیاره . برای اولین بار بود که به مناطق جنگی میرفتم . شاید قبل از این سفر هیچ اطلاعاتی از این مناطق نداشتم. چند کتاب در این زمینه داشتم اما مطالعه نشده بود . شاید قبل از این سفر اگر در سایت یا وبلاگی اسم شلمچه هویزه طلائیه فکه و... به چشمم میخورد تصویری از یک نقشه ی حغرافیایی خشک بیشتر در ذهنم نمایان نمیشد . اما در این چند روز سفر به این مناطق بود که این مفاهیم رو درک کردم . درست مثل جاهای دیگه . فرض کنید یکی از مناطقی که رفتید مثلا مکه و مدینه ، در ذهنتون تصور کنید ، تصویری که قبل وبعد از سفر به اون مناطق رو داشتید مقایسه کنید . اینجا هم همینه آدم تا نره شاید متوجه نمیشه .

مسافرت با وبلاگ نویسان

گروههای دیگه ای بودن که من خیلی دوست داشتم با اونها برم و اتفاقا دوستهای زیادی هم در اون گروهها داشتم . اما چرا با وبلاگ نویسان اومدم. 1- خیلی دوست داشتم پیوند معنوی دنیای خارج از اینترنت با اینترنت رو ببینم . تاثیری که این اردو در بچه ها داشت لزوما نباید به طور مستقیم در وبلاگشون بازتاب داشته باشه . این تاثیر عرفانی میتونه به عنوان یک پس زمینه در روح نوشته ها نفوذ کنه . 2- علاقه مند بودم بازتاب های این اردو در عرصه ی بین المللی رو از نزدیک نگاه کنم . خب سایتها و خبرگزاریهای زیادی خبر ازا ین اردو دادند . این مورد توجه کسانی میتونه قرار بگیره که قبل از این اردو هایی با وبلاگ نویسان با اهداف غیر مذهبی و شاید ضد مذهبی برگزار کردند .

حسینیه گردان تخریب

اگر از من درباره ی این اردو بپرسید میگم که «حسینیه ی گردان تخریب» اگر از مناطق دیگه بیشتر نباشه ، کمتر نیست . ما از اونجا نه عکسی گرفتیم نه فیلمی . چون گوشی هامون همرامون نبود. اگر هم عکسی میگرفتیم شاید زیاد به درد کسی نخوره . باید حضور داشته باشید ... شب اخر وقتی در دوکوهه اسکان یافتیم نیمه شب اونهایی که میخواستن جمع شدن تا به این حسینیه برن . شاید پانزده نفر بودیم . تعدادی از خانمها هم اول اومدن ولی به دلایلی نشد که بیان . ولی موقع برگشتن دیدم که از یک گروه دیگه تعدادی از خانمها با یک ماشین و چند نفر همراه اومدن . خوب میشه دفعات بعدی حتما سری به این مکان بزنید . اونجا هیچ کسی شهید نشده اما محل مناجات کسانی بوده که بعدا به شهادت میرسن ...

حاجی سیدتو کشتن

 اگر سید بخواد اینجوری دفعه ی دیگه مسئولیت داشته باشه و اینقدر سختی بکشه دیگه هیچ اردویی نمیام باهاش . کل کار فرهنگی دست دفتر توسعه وبلاگ دینی بود . و کل کار اجرایی دست سید . اونهایی که خبر دارن میدونن سید چه حالی و مریضی داشت و با اینحال پس از اینکه هیت بلاگ از زیر کار بیرون اومد تمام مشکلات اجرایی سفر روی دوش این مرد بود . خودم از هفته ی قبلش سرماخوردگی شدیدی گرفته بودم و توی اردو هم مریض بودم و روز اخر هم مریضیم شدت یافت و نتونستم کمکی کنم البته دوستان بودن و زحمت زیادی کشیدن اما سید اینهمه ناملایمات رو تحمل کرد...

که اینطور !

پس از خوندن وبلاگ اقای احسان بخش دریافتیم که اون مرغی که روز دوم اومد تو اتاق رو ایشون اجیر کرده بود . و جالبه اون مرغه به جای قد قد جیک جیک میکرد . البته آدرس وبلاگ حامد رو نمیدم چون اگر به وبلاگش برین از اون اول تا آخر همش بحث عشق و عاشقیه اون هم از نوع  . والبته چون ما مرد بودیم عوامل زنان میخواستن توسط یک عامل مونث(مرغ) انتقامشون رو از مردان بگیرن. البته بگم اینکه آقا حامد در اتوبوس اقایون نبودن به خاطر این بود که از مسئولین اردو بودن . وگرنه الحمدلله در طول سفر ما (اقایون مجرد) نه با خانمها حرف زدیم نه میشناختیمشون . سه تا اتوبوس بود : مجردات زن . متاهلین . مجردات مرد

گزارش تصویری

اولین جایی که رفتیم بود . یک شهید که تازه در تفحص پیدایش کرده بودند . اون شب غوغایی شده بود.

یک نفر داشت از دوستش با گوشی عکس مینداخت . بیشتر منظورش اون منظره ی پشت و اون خونه های روی کوه بود اما جالب اینجاست که وایساده دم میله حمل با جرثقیل!

عکس بعدی یک هلکپوتره ! که بچه ها شکارش کردن . سنجاقک از اونجایی به هلکوپتر معروفه که میتونه در حالت پرواز ساکن بمونه. و قیافه اش هم شبیهه.

در یکی از ساختمانهای قدیمی ودست نخورده ی دوکوهه این لانه و پرنده ی کوچولوی درونش خیلی جالب بود

عکس بعدی آقا سیده که داره در صندوق صدقات پول میندازه و از بچه ها خواست که در حین انجام این عمل خداپسندانه ازش عکس بگیریم

توی اردو زیاد عکس نگرفتم چون وقتش نبود . این چند تایی که دیدید رو گلچین کردم . و این آخری کمی حرفه ایه ! از فکه

یا علی . انشالله باز هم خواهم نوشت - لینک بعضی از دوستان که در اردو بودند.